In mijn “poessie” – zo noemde ik dat vroeger – staat:
Ze noemen je moeders apegatje
Maar je bent ook de jongste uit het nest
Daarbij een pienter gezeggelijk meisje
Op school doe je het opperbest
…..
Je mama
Ik heb het honderden keren gelezen.
Van alle versjes was dit “mijn lievelings.”
Ik was een moederskindje.
Mijn moeder was mijn alles.
Later… toen alles mis was gegaan, geloofde ik dat ik liefde tekort was gekomen.
Dat ik diep van binnen onherstelbaar beschadigd was, in de steek gelaten was.
Gelukkig kwam een Cursus in Wonderen op mijn pad.
In deze cursus wordt gesproken over een speciale relatie.
Een speciale relatie is een relatie waarin jij het gevoel hebt dat de ander jou iets kan geven dat je zelf niet hebt.
En de ander voelt dit ook zo.
Je hebt elkaar nodig, van beide kanten.
Een soort van ruilhandel.
Je hebt dus een verwachting van de ander.
De ander vervult een rol.
En de rol van je moeder is die van onvoorwaardelijke liefde… die geeft ze aan jou.
En jij bent een leuk kind.
Je voelt hem al aankomen.
Altijd…
Maar dan ook echt altijd…
Voldoet de een of de ander niet aan de verwachting, valt ze uit haar rol.
Je moeder is boos op je
Of wil je beste vriendin zijn
Of ziet jou niet staan
Of ligt laveloos in bed
Of…
Maar ja, jij bent ook niet echt een lieverdje
Je bent brutaal
Vraagt veel aandacht
Lijkt op je vader (van wie je moeder niets meer moet hebben)
Of eet stiekem de droppot leeg…
Buiten je is niets te halen.
Nu ben je volwassen.
Maar je zit nog steeds in het oude rollenpatroon.
De speciale relatie.
Je zoekt nog steeds iets in je moeder (zelfs als ze allang geleden is overleden), dat je in jezelf denkt tekort te komen.
Liefde,
aandacht,
gezien worden,
bevestiging,
goedkeuring.
En wat je moeder ook zou zeggen, hoe warm, liefdevol en vriendelijk ze ook zou zijn, de leegte in jou zal niet wezenlijk worden gevuld.
Er is maar één weg.
En dat is de weg naar binnen.
Onderzoeken wat die leegte is.
Wat je gelooft over jezelf.
Wie je werkelijk bent.
Hoe ziet de speciale relatie met jouw moeder er uit?
Welke rol wil jij dat zij vervult?
Welke leegte moet zij vullen?
En hoe zou het zijn als jij ervaart dat er in wezen geen leegte is? Dat je volmaakt en compleet bent?
Laat het me weten in een reactie onder dit bericht. Ik antwoord altijd.