Buiten je is niets te halen.
Nu ben je volwassen.
Maar je zit nog steeds in het oude rollenpatroon.
De speciale relatie.
Je zoekt nog steeds iets in je moeder (zelfs als ze allang geleden is overleden), dat je in jezelf denkt tekort te komen.
Liefde,
aandacht,
gezien worden,
bevestiging,
goedkeuring.
En wat je moeder ook zou zeggen, hoe warm, liefdevol en vriendelijk ze ook zou zijn, de leegte in jou zal niet wezenlijk worden gevuld.
Er is maar één weg.
En dat is de weg naar binnen.
Onderzoeken wat die leegte is.
Wat je gelooft over jezelf.
Wie je werkelijk bent.
Hoe ziet de speciale relatie met jouw moeder er uit?
Welke rol wil jij dat zij vervult?
Welke leegte moet zij vullen?
En hoe zou het zijn als jij ervaart dat er in wezen geen leegte is? Dat je volmaakt en compleet bent?
Laat het me weten in een reactie onder dit bericht. Ik antwoord altijd.