Blog

Ik weet hoe het is als je worstelt met de relatie met je moeder. Hoe alleen je je kunt voelen, om het idee te hebben dat het nooit beter zal worden en dat dit, de onvrijheid die je voelt, gewoon is zoals jouw leven is. Ik weet dat om dat ik me precies zo heb

Ik zit in Amsterdam op yogales. Een aantal jaar geleden had ik een nekhernia en besloot dat het misschien wel eens een goed idee was om niet alleen yoga te geven (ik geef al meer dan 15 jaar yogales), maar het zelf ook te doen. Ik vond een goede school met een goede juf. En

Zolang je gelooft dat er iets mis is met jezelf, zolang je niet volledig samenvalt met het feit dat jij volmaakte liefde bent, zit je hoofd vol met belemmerende overtuigingen over jezelf. Doodvermoeiend. Er zijn duizenden variaties, maar “ik ben niet goed genoeg” is de rode draad. Omdat je niet graag gekweld wordt door al

Toen ik nog jong was, en nog thuis woonde, moest ik regelmatig boodschappen voor mijn moeder halen. Mijn moeder somde dan een heel lijstje op: Pindakaas Uien 2 pakken melk Een pak macaroni Halfje wit En dan volgde er een stilte. En ik hoopte dat het deze en keer niet kwam. Oja, en twee flessen

Na de middelbare school ging ik Culturele Antropologie studeren, in de Pijp wonen (samen met mijn eerste vriendje) en ongelukkig zijn. Ik voelde me slachtoffer van mijn nare jeugd. Ik kon geen liefde ontvangen van mijn super lieve vriendje. Ik bleef maar eten… suiker om te verdoven Ik was om het minste of geringste in

Als kind speelde ik onder de tafel, onzichtbaar voor mijn moeder. Ik zat daar uren met mijn knuffelbeesten te spelen. Ik vroeg niets, ik ging niet naar de W.C., ik maakte geen lawaai, ik hoefde niets te eten, kortom: ik was er niet. Alles om mijn moeder niet tot last te zijn. Ik wist niet