Ik heb er ook mee geworsteld

Ik weet hoe het is als je worstelt met de relatie met je moeder. Hoe alleen je je kunt voelen, om het idee te hebben dat het nooit beter zal worden en dat dit, de onvrijheid die je voelt, gewoon is zoals jouw leven is.

Ik weet dat om dat ik me precies zo heb gevoeld. Ook ik heb hiermee geworsteld. Ik weet nog hoe wanhopig en gefrustreerd ik me voelde en dat ik het idee had dat dit mijn rugzakje in dit leven was en dat ik er maar moest leren om er mee om te gaan.

Ik wil graag mijn verhaal met je delen.

(het komt allemaal goed hoor, no worries)

Ik zal nooit vergeten hoe ik, met mijn toenmalige partner, in een sjiek restaurant zat en de kaart voor mijn neus had. Mijn partner wist meteen wat hij wilde. Ik kreeg een soort van black-out.

Werkelijk geen idee wat ik moest kiezen
Geen idee wat ik lekker vond
Ik was zelfs ineens helemaal vergeten of ik wel of geen vlees at.

Ik bedoel… het ging echt helemaal nergens over… Ik weet niet meer wat ik toen heb besteld, maar wel dat ik vanaf een afstandje naar mezelf keek. Ik zag mezelf zitten, vreselijk alleen, dik en armoedig. De rode draad was duidelijk:

IK BEN NIET GOED GENOEG

En ineens kwam er een herinnering boven. Ik was een tiener en ging uit. Ik was dik en – zoals zoveel tieners – een beetje onbeholpen. Ik kwam de trap af in mijn mooie jurk (versie hobbezak) en mascara op.

Mijn moeder keek naar me en zei:

“Denk je nou echt dat je mooi bent? Dat er ook maar één jongen is die geïnteresseerd is in je?”

Niet goed genoeg dus.

Een akelige overtuiging die zich nestelde in mijn hoofd, mijn gedrag, eigenlijk mijn hele leven. IK GELOOFDE DAT HET WAAR WAS.

Ik was niet goed genoeg als partner (altijd maar pleasen en mijn best doen)

Ik was niet goed genoeg als vriendin (ik voelde me snel afgewezen)

Ik was niet goed genoeg in mijn lichaam (moe, opgeblazen, dik en lui)

Maar ook – en eigenlijk kwam ik daar pas vrij laat achter – had ik het gevoel dat ik niet goed genoeg was in mijn werk (senior consultant bij Cap Gemini Ernst & Young). Ondanks positieve reacties van opdrachtgevers voelde ik me onzeker, viste ik altijd achter het net met leuke klussen, begreep ik nooit precies hoe de hazen liepen en reageerde ik regelmatig emotioneel (niet handig op je werkplek).

Maar er was ook een ander gevoel… een gevoel dat het anders kon, dat dit niet de bedoeling van het leven KON zijn. Een diep verlangen naar innerlijke vrede. Alleen had ik geen idee hoe ik dit moest bereiken.

Ik besloot me aan te sluiten bij een meditatie clubje.

Ik was een slechte leerling. Ik zat in een groepje, maar thuis mediteren deed ik nauwelijks.

Toch gebeurde er iets wonderlijks.

Tijdens een meditatie in mijn groepje “zag” ik mijn gedachten.

Ik zag een gedachte komen en weer gaan. En nog één, en nog één..

De gedachten kwamen langs; en ik keek ernaar. Doordat ik mijn gedachten kon zien, besefte ik me dat ik niet mijn gedachten ben. Want anders kon ik ze niet zien toch?”

Ik vond het een wonder, schreef het op en onderzocht wat het betekende:

De gedachten over mijn moeder, mijn angsten, mijn boosheid komen langs, maar gaan ook weer weg. Hoe ze ook aan me leken te plakken, hoe ze me ook gevangen leken te houden, ze gingen altijd weer weg. De nare dingen waren in het verleden gebeurt en niet in het nu.

Zo ontstond er een afstand tussen mij en mijn pijnlijke gedachten. Ik kwam een beetje los van het verhaal over mijn moeder.

Ik ging tijdens het mediteren meer de nadruk leggen op diegene die de gedachten waarneemt; mijn wezenlijke zelf.

En ik ontdekte dat ik daardoor in een prachtige stilte terecht kwam.

Het voelde als een ware bevrijding.

• Ik ben niet mijn gedachten.
• Ik kan kijken naar de pijn van mijn verleden.
• Ik kan in de pijnlijke gedachten verdwijnen óf ervoor kiezen om ze voorbij te laten gaan.

Ineens was er een keuze.

En dat kwam niet omdat ik zo trouw mediteerde.
Of omdat ik een speciale gave heb.
Of omdat ik een bijzonder iemand ben.
Of omdat ik vreselijk intelligent ben.

Het kwam omdat ik bereid was te onderzoeken hoe het anders kan.

Ik ontdekte dat er iets in mij was dat mijn gedachten waarneemt. Iets dat NIET wanhopig, verdrietig, schuldig, boos etc. was.

Heel voorzichtig ontdekte ik iets van innerlijke vrede.

Het niet kunnen loskomen van je verleden/gedachten over je moeder leidt tot:

• Onvervulde behoeften
• Ongelukkige relaties
• Niet voor jezelf op durven komen
• Het gevoel alleen te zijn
• Onderpresteren in je werk/business

Het niet kunnen zijn wie je werkelijk, wezenlijk diep van binnen bent is niet alleen verdrietig.

Het kan je helemaal doodslaan.

Of in ieder geval het vuur in je doodslaan.

Misschien dat dat voor jou ook zo voelt.

Maar
Het maakt niet uit wie jouw moeder was
En hoe ze tekort is geschoten in het geven van liefde aan jou
Hoe bang je voor haar was
Hoe verantwoordelijk je je voor haar voelde
Hoe schuldig je je voelde omdat je haar niet kon helpen.

Realiseer je dit:
De strijd die je met je moeder voert is een strijd die je met je denken voert. Een strijd met de aap in je hoofd.

En jij hebt de sleutel in handen om niet meer in je denken over je moeder te verdrinken, om jouw geluk niet meer door het verleden te laten saboteren.

Ja, je moeder gaf jou niet de liefde die je verdiende toen je een klein meisje was.

MAAR..

JIJ HEBT DE KEUZE OM HET NU ANDERS TE DOEN. Om niet meer het slachtoffer van jouw denken te zijn.

Als jij:
Een diep verlangen hebt om de relatie met je moeder (en jezelf) te helen
Bereid bent om je belemmerende overtuigingen te onderzoeken
Bereid bent om UIT het oordelende verhaal over je moeder te stappen
Je helemaal, diep vanbinnen, volmaakt en vrij wilt voelen.

Dan ben je van harte welkom in mijn Volmaakt Vrije Dochters Academie.

Een prachtige ontdekkingsreis met gelijkgestemden, waarin we onderzoeken wie we werkelijk zijn, los van alle belemmerende gedachten.

Je leert te vertrouwen op wat je werkelijk nodig hebt om je eindelijk vrij te voelen. Je ervaart hoe het is om je vanbinnen rustig te voelen en vanuit die rust in het leven te staan.

Spreekt dit je aan? Herken je je op wat voor manier dan ook in mijn verhaal? Worstel jij ook met belemmerende overtuigingen die je met de (moeder) paplepel zijn ingegoten, ik maak heel graag kennis met je.

Ik maak dan 30 minuten van mijn tijd helemaal voor jou vrij om te onderzoeken waar jouw verlangens liggen ten aanzien van de relatie met je moeder. En wat je tegenhoudt om stappen te zetten en je EINDELIJK TE BEVRIJDEN UIT DEZE GEVANGENIS.