Onder de tafel

Als kind speelde ik onder de tafel, onzichtbaar voor mijn moeder.

Ik zat daar uren met mijn knuffelbeesten te spelen. Ik vroeg niets, ik ging niet naar de W.C., ik maakte geen lawaai, ik hoefde niets te eten, kortom: ik was er niet.

Alles om mijn moeder niet tot last te zijn.

Ik wist niet wat er aan de hand was, maar er klopte iets helemaal niet… en ik was bang.

Ik groeide op met het idee dat:

  • ik de oorzaak was van het vreemde gedrag van mijn moeder;
  • ik mijn moeder kon redden door GEEN AANDACHT te trekken en lief te zijn;
  • mijn moeder zielig was.

Mijn drie grotere zussen wisten overduidelijk wèl wat er aan de hand was. Ze deden heel akelig tegen mijn moeder, scholden haar uit en waren brutaal.

Ik niet… ik zat onder de tafel en speelde met mijn knuffelbeesten.

Soms zei mijn moeder onbegrijpelijke dingen en deed haar mond helemaal raar. Vaak was ze ziek en lag ze in bed. En soms viel ze gewoon helemaal om. Boem, op de grond.

ZIELIG!

Uiteindelijk kwam ik er achter dat mijn moeder teveel dronk.

Ik leerde dat het leven van mijn moeder een groot tranendal was en dat dat kwam omdat mijn vader weggelopen was.

Ik moest haar helpen.

Ik werd heel goed in:

  • luisteren naar mijn moeder’s eindeloze verhalen;
  • het vermijden van conflicten;
  • het mijn moeder naar de zin maken;
  • net doen of er niets aan de hand is;
  • aanvoelen wat mijn moeder nodig had.

Florence Nightingale was er niets bij.

Tegen de tijd dat ik uit huis ging (ik was 17 en zat nog op school):

  • had ik geen idee wie IK was;
  • was ik constant op zoek naar bevestiging;
  • wist ik niet hoe ik voor MEZELF moest zorgen;
  • wist ik niet hoe ik liefde of aandacht moest ontvangen;
  • was ik doodongelukkig en;
  • woog ik 107 kg.

Ik verbrak het contact met mijn moeder en ging de wijde wereld in zonder veilige basis of familie waar ik op terug kon vallen; misschien herken je dit?

Maar diep van binnen borrelde een GROOT VERLANGEN naar rust en liefde.

Intuïtief besloot ik te gaan mediteren en een spirituele weg te bewandelen.

Ik wilde me niet meer onder de tafel verschuilen
Ik wilde me volmaakt vrij voelen.

En als het aan mij ligt, wil ik dat jij je ook niet meer onder de tafel hoeft te verschuilen.

En dat jij je ook bevrijdt van de invloed van beperkende overtuigingen en het gebrek aan liefde en aandacht dat je als kind hebt ervaren.

Wat volgde voor mij?

Een wonderbaarlijke reis waarin ik zoveel liefde in mijn leven ont-dekte.

Mijn moeder werd mijn grootste leermeester, mijn “guru”.

Plaats een reactie onder dit bericht als je verder wilt praten over jouw moeder, en hoe ze jouw leven beïnvloed (heeft).

Laten we erover delen.

20 reacties op “Onder de tafel”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar top